meydan okumanın en güzel günü

Hediye almayı da vermeyi de çok severim..Hele hele saksıda yetiştirebileceğim bir çiçekse veya el yapımı bir eşya veya el yapımı kurabiye benzeri bir yiyecekse gözlerimden kalpler fışkırır...Bunun için özel bir günün gelmesini beklemem açıkçası..Hatta özel günlerde de öyle beklentiler içine girmem..
Aslında bugün tam da böyle bir hediye aldım...

Evim dergisinin bu ayki sayısında kendi yaptığım tavşanı gördüm..Hem de bir genç kızın annesiyle beraber dekore ettiği odasında kullanılmıştı...

Sevgili arkadaşım Nur'un bana bu jesti hayatımdaki en büyük başarının ne olduğunu hatırlattı...
Hayatımdaki en büyük başarı( ki bu konuda asla mütevazı olamayacağım) bir şekilde temasta bulunduğum insanları kalplerine göre seçmemdi..Evet bu konuda şanslı mıyım bilmiyorum ama ne güzel insanlar var etrafımda..Küçücük şeylerle mutlu olan ve mutlu edebilen insanlar...Bununla beraber kendisiyle çelişen,hiçbir erdemi olmayan insanların da çok çok uzağımda olduğunu görmenin rahatlığını da yadsıyamam...

Bir de bana göre hediyenin anlamını içinde taşıdığı niyet ve emek verilerek ortaya çıkıp çıkmadığı belirliyor.Mesela en sevdiğiniz rengi aklında tutan insanlar olsun mutlaka hayatınızda

Bir kavanoz reçele,bir kutu kurabiyeye,bir kase tarhanaya, yetiştirebileceğiniz bir çiçeğe kim hayır diyebilir ki:))

Etrafınızdan güzel kalplerin eksik olmaması dileğiyle, bugünkü meydan okumayı da yerine getirip,teker teker sayfalarınıza doğru yola çıkıyorum...Sağlıcakla kalın,

İjlal'iniz...